Cruise op de Middellandse Zee met de Norwegian Jade 3
We zijn zojuist vertrokken naar Tunesië. Tunesië is zo’n 3000 jaar overheerst geweest door de Byzantijnen, de Phoeniciërs, de Romeinen, de Turken, de Spanjaarden en de Fransen. Van de 12e tot de 16e eeuw was Tunis een van de belangrijkste en rijkste steden in de Arabische wereld. In 1956 verkreeg Tunesië haar onafhankelijkheid van Frankrijk.

We meerden aan in La Goulette en vertrokken van daaruit naar Tunis, de hoofdstad. Daarnaast ligt het oude Medina. Maar het mooiste was toch het bezoek aan Carthago dat in 146 BC door de Romeinen met de grond gelijk werd gemaakt en er daarna een bloeiende stad bouwden. Ze hebben daar drie oorlogen voor nodig gehad. Bij een van deze oorlogen trok Hannibal met olifanten door de Alpen om te proberen Rome te verslaan.

Zo werden we verwelkomd bij aankomst

Tegenwoordig zie in Carthago de mooie huizen van de rijken. Toen de Phoeniciërs de scepter zwaaiden, bouwden ze twee havens, één oorlogshaven en één handelshaven. De militaire haven was rond en de commerciële haven rechthoekig. Die twee havens konden wel 300 Phoenicische oorlogsbodems herbergen.

Je ziet hier heel goed de ronde oorlogshaven .....................................Dit is de oude handelshaven nu
en de rechthoekige handelshaven

	Aan beide zijden de top van Brysal Hill

Boven op Brysal  Hill, het toenmalige militaire centrum van Carthago, had je een prachtig uitzich over de stad.  Aan de kust in Carthago vind je nog de ruïnes van een Romeins badhuis uit de 2e eeuw AD.

Voor de wateraanvoer gebruikten de Romeinen aquaducten. Hier is het langste aquaduct ter wereld te vinden, 132 km lang, uitkomende op een grote water opslagplaats.

Langste Romeins aquaduct ter wereld, 132 km		Wateropslagplaats
De opslagplaats links en het aquaduct rechts		Wateropslagplaats van dichtbij
Je ziet hier heel goed de afmetingen van de watergoot		Begraafplaats

Onderweg zagen we nog de overblijfselen van een Phoenicische begraafplaats. Je zag daar ook een soort van putten waarin de doden konden worden neergelaten met naar buiten toe ruimtes om ze bij te zetten.                                

	Verder zagen we nog een veld met stenen waarbij elke steen een kind vertegen-woordigde dat geofferd was. Bij een andere afgraving stonden kleine urnen waarin de as zat van geofferde kinderen.
De stenen die de geofferde  kinderen vertegenwoordigen		De urnen waarin de as van de kinderen werd bewaard

In het begin van de tocht, in Medina, gingen we nog eerst nog naar een souk (Arabische markt). Toen de groep naar een of andere tapijtenshow werd gedirigeerd gingen wij er zelf op uit. In . een van de veelkleurige winkeltjes zagen we een mooie kamelenleren poef. “Wat kost die?”, vroegen wij. “ “120 euro”, zei de handelaar. Ik lachte hem vierkant in zijn gezicht uit. “Ik geef je 20 euro”, zei ik. Nou dat kon allemaal niet want blah, blah, blah. Maar hij zakte met zijn prijs naar 90 euro. “Nou vooruit omdat jij het bent, 25 euro”, zei ik. Hij was stomverbaasd dat ik zo’n laag bod durfde te doen. Ik zei dat hij niet meer kreeg waarop hij met een aanbod van 50 euro kwam. Wij liepen weg en wensten hem het allerbeste. “30 euro”, riep hij ons na. Dat vonden we redelijk en iedereen was blij, hij omdat hij wat verdiend had en wij omdat we voor een redelijke prijs een mooie poef hadden gescoord.

Hieronder wat plaatjes van de souk.

Ziekenhuis in de souk met een hoop rommel voor de deur
	Hier links  zitten de vrouwen gezellig bij elkaar. Dat heeft niets met godsdienst te malen maar meer met plaatselijke gebruiken

We waren redelijk op tijd terug om te genieten van een heerlijke lunch. Zo’n schip is overigens best wel groot; je kunt elkaar gemakkelijk kwijt raken. Vanaf onze hut op het voorschip is het een flink eind tippelen naar het restaurant op het achterdek.

Handwerk op Byrsa Hill

Markt langs de weg

Terwijl ik dit schrijf, is het schip bezig om te vertrekken naar Sicilië. Morgenochtend heben we een kleine excursie in Palermo. Het voordeel van een georganiseerde excursie is toch wel dat je op de belangrijkste plekken komt en je er wat van te weten komt. Als je het zelf uitzoekt, doe je er langer over, zie je minder en je bent vaak duurder uit.

Hieronder zie je hoe we verwelkomd werden bij het schip. De bemanning danst en klapt voor ons.